martes, 17 de marzo de 2015

Dipity y Rosco Pasapalabra

¡Buenos días mis artistas!
Como os prometí en la entrada anterior, aquí tenéis el Dipity y el rosco Pasapalabra juntos, ya que para hacer bien el segundo debéis ver el Dipity primero. Creo que el Pasapalabra es bastante sencillo y divertido. La idea de un Pasapalabra customizable me encanta y creo que es un modo muy entretenido de aprender nuevos conceptos interesantes, además de un modo de evaluación ameno. Es una buena herramienta para profesores y alumnos, o para hacer juegos en clase con los contenidos del temario, una alternativa didáctica y divertida para todos. ¡Incluso podéis hacer concursos, vosotros elegís el nivel! 



Rosco Pasapalabra

¡Buenos días mis artistas!
Hoy os traigo una entrada de lo más entretenido, relacionada con la actividad anterior. Se trataba de crear un rosco Pasapalabra con conceptos recogidos en el Dipity sobre la Industria del tabaco en Galicia. En esta entrada os presento el rosco individualmente, pero añadiré otra entrada con el Dipity y el rosco juntos, ya que sin ver la línea de tiempo no podréis contestar el rosco. Cuenta con 17 definiciones a las que deberéis escribir la palabra a la que se refieren. Esta actividad la hicimos con éste programa y, respecto a como funciona, deja bastante que desear. Aquí puedes modificar algún rosco existente, que es lo que deberás seleccionar si quieres jugar, o puedes crear tu propio rosco desde cero. Da algunos problemas a la hora de abrir la página y al principio es bastante confuso. He de decir que mi compañero Pablo hizo una gran labor en esta tarea, ya que nos repartimos el trabajo entre esta y el Dipity. Como el ha tenido más control en esta actividad, aquí os dejo su blog para que leáis su experiencia con el programa.

lunes, 9 de marzo de 2015

El arte de superar.

¡Buenos días mis artistas!
Lo que traigo hoy es la muestra de lo más grande que he hecho hasta el momento. Superar. Salir adelante. Volver a ser feliz. Cosas que hace un año creía imposibles y que ahora estoy disfrutando. Cosas que me han dado un par de lecciones, entre ellas, que cuando has caído y te levantas, eres más fuerte. 
Igual que en la pintura, la sombra siempre está justo al lado de la luz más intensa, no hay luz sin sombra ni sombra sin luz:

Ahora miro atrás y me estremezco. Se me eriza la piel solo de pensar en todo por lo que he pasado, lo que he vivido y lo que han sufrido por mí. Realmente horrible pensar en todas las noches entre lágrimas, pesadillas y sueños rotos. Y espejos rotos. Y piel rota. Y los tatuajes de la desesperación. Y furia. Y asco.  Y miedo. Y lo que sentía cada vez que veía en el espejo a una persona que no era yo, cada vez que la veía a ella. La que me manipulaba, me odiaba, y me hacía prisionera de una cárcel de mentiras. Y de punzadas agudas en el estómago. Y de huesos. Y de kilos. Y de largas conversaciones en silencio. Con el silencio. Lo que sentía cada vez que alguien me decía que no estaba sola. Ni gorda. Y mentía. Y yo seguía sola. Y esa extraña relación de amor-odio con el espejo, la relación con un amigo demasiado sincero. O demasiado embustero. Esa inseguridad que me acompañaba a todas partes como una sombra oscura y negra, que vivía en mí y me susurraba al oído: "solo unos kilos menos". El juego se torció, y se volvió peligroso. 
Y ahora esos recuerdos viven en mi. Duermen conmigo. Y yo los conservo como algo ácido, pero insoportablemente dulce. Porque el tiempo que me separa de ellos no ha conseguido borrar en mí la huella de la felicidad. Sí, felicidad. La felicidad que sentía al conseguir evitar un puñado de calorías. Esa endemoniada felicidad llamada anorexia.


domingo, 8 de marzo de 2015

Industria do Tabaco en Galicia.

¡Bos días!
A tarea de esta semana consistía en crear unha liña do tempo con algún tipo de industría galega. O meu compañeiro Pablo e mais eu fixémolo sobre a industria do tabaco e centrámonos na Coruña, especialmente na Fábrica da Palloza, xa que resultou primordial no referido a tabaco en toda Galicia.
Como fonte de información utilizamos, además do ofrecido pola web, un libro en concreto, "As tecedeiras do fume" de Luís Alonso Álvarez. Este libro amosa de forma moi detallada a historia de Fábrica de Tabacos da Coruña, a partir da cal fixemos o noso traballo.
A ferramenta utilizada foi Dipity, un recurso moi completo en canto a liñas de tempo interactivas, xa que ofrece a posibilidade de engadir vídeos, fotos, enlaces, etc. E podemos facer con él traballos moi chamativos. Outra vantaxe que ofrece é a súa estrutura tan sinxela, que nos permite utilizalo sen ter visto titoriais como foi o noso caso. Ainda así aquí vos deixo un bastante completiño por se tedes algunha dúbida á hora de traballar con él.
Persoalmente gustoume este traballo, non só por descubrir esta noa ferramente, senon tamén polo tema a desenvolver, que nos permitiu coñecer un anaquiño máis da nosa cidade de cristal.